Uyandığımda Her Şey Yolundaydı. RÜYAMDAKİ KÖTÜ ADAMLAR | by Higos Journal | Sep, 2025

RÜYAMDAKİ KÖTÜ ADAMLAR

Akşam 10’da mide bulantısı ile yatağa girdim. Sabah kalktığımda hiçbir şeyim kalmamıştı, gayet iyi uyandım. Uyandıktan 10 dakika sonra saat çaldı.

Gözümü açar açmaz rüyamı hatırladım. Acayip bir rüyaydı. Elime hemen telefonu alıp ChatGPT’yi açtım ve bir gözüm hala kapalı olarak Alman Nazi kampında Yahudilerin gazla toplu olarak öldürülmeleri ile ilgili bir soru sordum. O da anlattı. İyi ki ChatGPT’yi kullanmayı öğrendim ve iyi ki ilgi alanıma girdi. Bazı şeyler o kadar harika da olsa ilgi alanıma sokmuyorum ve “aman banane” diyorum ki birçok şeyi de kaçırıyorum. Bunu kaçırmadım neyse ki.

Rüyamda bir odadayız, yani büyük bir evdeyiz, birçok oda var.Çok kalabalık.

Sadece Maxi’yi hatırlıyorum yanımda, diğerleri tanımadığım insanlar.

Ah esas kimi unuttum! Bir de Trump var odada. Evet, Donald Trump.

Bir anda kapı çalıyor. Evin içinden biri kapıyı açmaya gidiyor ama bir gerilim oluşuyor o anda evin içinde. Gelenler “kötü adamlar.” Ben olayı anlamaya çalışmak istercesine Trump’a bakıyorum.

Ondan bir göz teması bekliyorum, bir işaret. Trump “işte bu çok kötü” gibi bir şeyler mırıldanıyor.

Ve gelen kötü adamlar önce bir açıklamada bulunup “sakin olun, yere oturun” vs deyip bize bir anda gaz sıkmaya başlıyorlar. Biz Maxi ile yerde bir kenara oturuyoruz korku içinde.

Ben Maxi’ye diyorum ki: “Bizi uyutmak için gaz sıkıyorlar değil mi?” Maxi de “Evet, merak etme sonra uyanacağız” diyor. Ben de “Tamam” diyorum.

Ben Maxi’ye hep inanırım. Rüyamda da böyle oluyor. Ona güveniyorum.

Sonra adamlar gazı sıkıyorlar.Herkes yavaştan uykuya dalıyor. Veya benim uyandığımda fark ettiğim ve ChatGPT’nin de dediği gibi Nazi Almanyası döneminde Yahudilere yaptıkları gibi Zyklon B adı verilen siyanür bazlı bir kimyasal sıkıyorlar.

Maxi de uykuya dalıyor. “Ölüyor” demek istemiyorum, rüya da olsa.

Benim gözüm açık, ölmüyorum. Yerimden kalkıp başka bir odaya gidiyorum ve mutfağı buluyorum.

Ne göreyim, annem fırında tavuk yapıyor gazların içinde. “Anne ne yapıyorsun, adamlar gaz sıktı hepimize, hepimiz bayılacağız birazdan” diyorum. “Bir şey olmaz, biraz balkonun camını aç” diyor ve tavuğu pişirmeye devam ediyor.

“Anne buradan çıkalım, Maxi’yi biz nasıl taşıyacağız, o bayıldı” diyorum. Annem cevap vermiyor. “Maxi’yi bırakacak mıyız, nasıl taşıyabiliriz?” diye düşünürken neyse ki bunun kararını almak zorunda olmadan bu kabustan uyanıyorum.

HAVUZ GÖZLÜĞÜ

2 hafta önce havuzda yüzmeye başladım. Havuzda yüzmek beni hiç heyecanlandıran bir konu değildi eskıden, yüzme gözlüğünü keşfedene kadar.

Hayatımı kolaylaştırabilecek birçok şeyi ben bir şekilde yok sayarım. Belki birçok şeyden hayatımı kolaylaştıracağına dair bir ümit beslemediğim içindir. Havuz gözlüğü de bunlardan biriydi.

Onu kullandığımdan beri hep yüzmek istiyorum. Maxi’nin bana aldığı gözlüğün içine su girmeye başladı ve ben çok panik oldum. Çok geç bulduğum bir şeyi kaybetmenin eşiğine geldim tekrar. Yani su girdiği anda bana gelen hissiyat buydu.

Hemen YouTube’a girip İspanyolca “Porque me entró agua en las gafas de piscina” yazdım. Bunu niye İspanyolca yazıp arattığımı düşündüm sonra. İspanya’daki havuza giriyorum diye mi?

Türkiye’deki havuza girseydim Türkçe mi yazacaktım? Bunu hiçbir zaman bilemeyeceğim.

2 tane video izledim. Çocuk anlattıkça anlatıyor niçin su girdiğini. “Vay be” dedim, bu kadar zor bir olay mıymış bu gözlüğü seçip alabilmek, takabilmek. “Dükkana gidin, iyice deneyin. Bir sürü gözlük örneği isteyin. Kafanızın arkasına o ipi takmadan gözlüğün yüzünüze oturması lazım.” falan falan, bir sürü şey anlattı.

Çocuğu dinledikten sonra karar verdim. Bu iş böyle internetten olmaz. Ya yine su girerse, ya yanlış alırsam? Çünkü bu resmen bir kumar, yüzde 50 şansın var.

Ben bu çocuğu dinleyeceğim. Bırazdan onun dediği gibi Decathlon’a gidip dükkanın altını üstüne getirip bana uygun gözlüğü bugün bulacağım. Birazdan Maxi gelecek. Tortilla de patatas yiyeceğiz. Ondan sonra da Decathlon’a gidip gözlüğümü arayacağız.